Diskriminasi dan Pekerjaan

DISKRIMINASI WANITA DALAM PEKERJAAN

Semenjak 40 tahun yang lalu, wanita telah mencapai satu kemajuan mengagumkan di tempat kerja di Malaysia. Konsep  yang sering digunakan terhadap wanita yang bekerja ialah “feminisme buruh”, konsep ini termasuklah 
(a) wanita bekerja dalam industri kilang yang berteraskan ekspot, buruh intensif dan memerlukan kemahiran rendah 
(b) wanita bekerja dalam sektor yang dikuasai lelaki 
(c) wanita terus bekerja dalam sektor pekerjaan yang pada tradisinya adalah bidang wanita dan 
(d) wanita bekerja di luar negara.

Berbeza dengan kaum lelaki, wanita masih diselubungi oleh nilai-nilai budaya, norma dan konsep patriarki terhadap fungsi-fungsi gender dalam masyarakat. Wanita kebiasaannya bertanggungjawab mengasuh dan mendidik anak-anak dan menjadi suri rumah sahaja. Mereka tidak dibayar upah yang sama seperti apa yang dibayar kepada lelaki, sebab utamanya ialah mereka tidak dianggap sebagai pencari nafkah keluarga. 

Kerajaan telah mengambil langkah dengan memberi gaji yang sama rata kepada wanita dan lelaki yang berada dalam jawatan yang sama, namun langkah itu tidak diambil oleh pihak swasta. Perbezaan pendapatan masih ketara walaupun pekerja lelaki dan wanita berada dalam kedudukan jawatan yang sama. ini berlaku kerana pekerja lelaki dianggap mempunyai kemahiran yang lebih berbanding wanita. Wanita juga kurang dipercayai oleh majikan untuk mengendalikan mesin-mesin atau jentera-jentera yang dianggap hanya lelaki yang boleh mengendalikan mesin atau jentera tersebut.

Perbezaan pendapatan ini bukanlah satu-satunya bentuk diskriminasi terhadap wanita. Umur persaraan dan gangguan seksual di tempat kerja juga merupakan isu-isu yang harus dihadapi oleh kaum wanita. Walaupun lelaki dan wanita bersara pada umur 55 dalam sektor awam, namun ini berbeza dalam sektor swasta. 
Contohnya dalam kes JG Containers Sdn. Bhd.5 Kajian yang dibuat oleh All Women’s Action Society (AWAM) dan Women’s Development Collective (WDC) mendapati bahawa 35 peratus daripada 1,483 responden yang bekerja dalam enam syarikat perintis mengalami satu atau lebih bentuk gangguan seksual di tempat kerja mereka. Daripada responden tersebut, lebih ramai wanita daripada lelaki yang mengalami pelbagai bentuk gangguan seksual. 

Di Malaysia, wanita berterusan memainkan peranan utama untuk melahirkan dan mengasuh anak. Kebanyakan daripada wanita yang bekerjaya, apabila menjangkau umur 30 an dan sudah berkeluarga dan mempunyai anak mereka memberi mengambil keputusan untuk berhenti kerja. Oleh itu, perkahwinan dan keluarga adalah faktor penimbang utama dalam pengambilan pekerja wanita. Penyiasatan Tenaga Buruh 2003 mendedahkan 70 peratus wanita menyebut “kerja rumah” sebagai alasan utama untuk tidak bekerja. Menurut satu lagi kajian oleh Kementerian Pembangunan Wanita, Keluarga dan Masyarakat tentang penggunaan masa, wanita melakukan 75 peratus daripada kerja-kerja rumah seperti menjaga anak-anak, memasak dan mengemas rumah. Oleh itu, adalah perlu untuk menyediakan kemudahan pusat penjagaan anak yang lebih baik. Ini supaya dapat membolehkan wanita untuk terus bekerja atau kembali bekerja selepas bersalin.

Kajian semula terhadap dasar pekerjaan yang mengakibatkan diskriminasi perlu dilakukan. Kes Beatrice Fernandez menentang Sistem Penerbangan Malaysia (MAS) merupakan satu contoh kepada pencabulan hak reproduktif. Beatrice memohon kepada Mahkamah satu perisytiharan bahawa peruntukan-peruntukan dalam perjanjian kolektif 1988 MAS tidak sah kerana mendiskriminasi para pramugari dan mencabul hak mereka untuk melahirkan anak. Para pramugari dikehendaki berhenti kerja apabila didapati mengandung dan pihak syarikat boleh menamatkan perkhidmatan mereka jika mereka enggan berhenti.